Σελίδες

Thessaloniki video tour

23/11/17

Τι συμβαινει όταν λέμε ψέματα σε ανθρώπους που αγαπάμε;

Aναγνώστης μας ζητά τη συμβουλή των ειδικών μας

Είμαι 16 χρονών και έχω εδώ και 1 χρόνο που αυθόρμητα λέω αρκετά ψέματα και συνήθως τα λέω σε άτομα που αγαπώ Έχω αρχίσει να φτάνω σε σημείο να χάνω την εμπιστοσύνη τους και αποφάσισα να ψάξω για το φαινόμενο του αυθόρμητου ψεύδους Δεν ήμουν πάντα έτσι Το ξέρω Σαφώς και έλεγα που και που ψέματα Όλοι μας λέμε Απλά τον τελευταίο καιρό το έχω παρακάνει σε μεγάλο βαθμό και δεν ξέρω πως να το διορθώσω γιατί φοβάμαι πως αν παραδεχτώ τα ψέματά μου θα γίνω περίγελος Και τυχαίνει να ζω στην Κοζάνη όπου οι άνθρωποι κρίνουν τους πάντες και τα πάντα Ο λόγος που το ξεκίνησα όλο αυτό και κατέληξε να γίνει αυθόρμητο είναι ότι έχω αρκετά χαμηλή αυτοεκτίμηση και ήθελα να δείξω ότι είμαι ισάξιος με την παρέα μου ή ακόμα και ανώτερος Επίσης πολλές φορές έχω πει ψέματα για να βγάλω κάποιον ψεύτη ώστε να μην χάσω τη παρέα μου γιατί πραγματικά δεν μπορώ τη μοναξιά Έχω καταλάβει και έχω αποδεχτεί ότι υπάρχει πρόβλημα Το πρόβλημα είναι ότι φοβάμαι να το πω στους γονείς μου γιατί θα αρχίσουν τις γνωστές φιλοσοφίες τους δηλαδή ότι λέω χαζομάρες και ότι δεν έχω τίποτα Θέλω να προσπαθήσω να το αντιμετωπίσω χωρίς όμως να το μάθουν πολλά άτομα γιατί έχω φτάσει σε τέτοιο σημείο που να θέλουν αρκετοί να μου κάνουν κακό Θα το εκτιμούσα αν μπορούσατε να μου δώσετε μία λύση.
Αγαπητέ αναγνώστη.
Στο ερώτημά σας απαντά η Μαρκέλλα Καπλάνη
M.A. Κλινικής-Συμβουλευτικής Ψυχολογίας Pg.Cert. Ειδικής Αγωγής, B.Sc. Ψυχολογίας
Μέλος Αμερικάνικου Συλλόγου Ψυχολόγων



Κατ’ αρχάς, όταν λες πως αρκετοί θέλουν να σου κάνουν κακό, τι εννοείς;
Εν συνεχεία θέλω να σε συγχαρώ γιατί δείχνεις αυτογνωσία και πολλή καλή κατανόηση του θέματος παρά το νεαρό της ηλικία σου. Όντως, ο λόγος που κρύβεται πίσω από τα αυθόρμητα ψέματα που λες είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Όλοι οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη να είναι αποδεκτοί και ο καθένας μας επιλέγει με ποιον τρόπο θα το καταφέρει αυτό. Η διαφορά στον τρόπο έγκειται στο πόση αυτοπεποίθηση έχει το κάθε άτομο, η οποία θα καθορίσει σε ποιο σημείο θα φτάσει για να κερδίσει την αποδοχή των άλλων. Κάποιος με υγιή, υψηλή αυτοπεποίθηση θα ψάξει να βρει άτομα που θα τον αποδεχτούνε όπως είναι, ξέροντας πως επιλέγοντας αυτόν τον δρόμο μπορεί να έχει λιγότερους δίπλα του που, όμως, είναι αληθινοί. Αυτό του είναι υπέρ αρκετό. Βεβαίως αυτό δεν σημαίνει πως και ο ίδιος μέσα στις σχέσεις του με τους άλλους δεν θα πρέπει να κάνει συμβιβασμούς και να βελτιώνεται με την πάροδο του χρόνου, αλλά άλλο αυτό και άλλο το να μη είσαι ο εαυτός σου. Στο άλλο άκρο, κάποιος με πολλή χαμηλή αυτοεκτίμηση μπορεί να δημιουργήσει μέχρι και διαφορετική περσόνα ώστε να γίνει αρεστός, κρύβοντας τον εαυτό του πίσω από μία μάσκα σε όλες του τις συναναστροφές.
Όπως διαπιστώνεις, η αυτοεκτίμησή μας καθορίζει τις προτεραιότητές μας.
Στην περίπτωσή σου λοιπόν, κάποια στιγμή αποφάσισες πως αυτός που είσαι δεν ήταν αρκετό ώστε να είσαι αρεστός και αποδεκτός από τους άλλους. Επέλεξες αντ’ αυτού να λες κάποια ψέματα που θα σου δημιουργούσαν μια εικόνα που θεώρησες ότι οι άλλοι θα έβρισκαν πιο ελκυστική. Το τι το προκάλεσε αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Αυτό που είναι σημαντικό είναι τι κάνεις τώρα. Λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραμέτρους που περιέγραψες, σίγουρα η αποκατάσταση του θέματος δεν θα είναι και η πιο εύκολη των υποθέσεων. Από την άλλη δεν θα είναι και σε καμία περίπτωση το τέλος του κόσμου. Αντιθέτως, η διευθέτηση του θέματος θα σου προσφέρει ένα πιο ήρεμο και υγιές μέλλον.

Πρώτα απ’ όλα, επανεξέτασε τα άτομα που συναναστρέφεσαι. Αν πρέπει να είσαι κάποιος άλλος για να έχεις την εύνοιά τους, κερδίζεις τίποτα ουσιαστικό από την παρέα τους (εκτός το να σκοτώνεις τον χρόνο σου); Δεν νιώθεις το ίδιο μόνος όταν είσαι με άτομα που δεν σε ξέρουν πραγματικά; Άτομα στα οποία δεν μπορείς να εκφράσεις τον πόνο σου, τους προβληματισμούς σου;

Το προτεινόμενο είναι να πιάσεις τα παιδιά από την παρέα σου τα οποία όντως νιώθεις πως μπορεί να σε καταλάβουν και τους αισθάνεσαι πιο κοντά σου. Σε αυτούς, μίλα ειλικρινά. Πες τουfς την αλήθεια σου, όπως την περιέγραψες εδώ, εξηγώντας τους τα κίνητρά σου και το πόσο άσχημα νιώθεις γι’ αυτήν την κατάσταση. Ζήτησέ τους να σου σταθούν σε αυτήν την φάση όπου έχεις μπει στην διαδικασία να το αλλάξεις αυτό. Ακούγεται δύσκολο εγχείρημα μα αξίζει τον κόπο – είναι καλό να βρεις έστω και ένα άτομο για να μιλήσεις.

Αν δεν νιώθεις κανέναν από αυτούς που κάνεις παρέα κοντά σου, τότε είναι καλό να κάνεις δραστική αλλαγή παρεών και ας μείνεις και για μικρό χρονικό διάστημα πιο απομονωμένος. Είναι σημαντικό να κάνεις μια νέα αρχή ώστε να σταματήσει ο φαύλος κύκλος των ψεμάτων και οι στήριξη των άλλων σε αυτό το σημείο παίζει πολύ θετικό ρόλο στην εξέλιξη σου γι’ αυτό πρέπει να κάνεις έξυπνες επιλογές που θα σε ανεβάσουν. Αν έχεις άτομα γύρω σου που σε τραβάνε κάτω (ανθρώπους με τους οποίους δεν μπορείς να είσαι ο εαυτός σου), μόνο κακό στον εαυτό σου θα κάνεις γιατί, ενώ καλύπτεις την επιφανειακή ανάγκη που έχουμε όλοι για παρέα, δεν δίνεις στον εαυτό σου την δυνατότητα να βιώσεις πραγματική συντροφικότητα και ζεστασιά με κανέναν.

Όσο για την μικρή κοινωνία, όσο μικρή και να είναι, ο κόσμος ξεχνάει με τον καιρό. Κοίταξε να κάνεις κάτι καλό για τον εαυτό σου και άσε τι μπορεί να σκεφτούν οι άλλοι γιατί στο κάτω κάτω, με τον εαυτό σου θα πρέπει να ζήσεις για πάντα και είναι καλό να τον αγαπήσεις όπως είναι- με τα προτερήματα μα και τα ελαττώματα του. Οι άλλοι πάνε και έρχονται. Κανένας δεν είναι αποδεκτός από όλους και όπως εσύ έχεις δικαίωμα να μην συμπαθείς κάποιον (και χωρίς να έχεις και ιδιαίτερο λόγο), έτσι έχουν και οι άλλοι δικαίωμα να μη σε συμπαθούνε, χωρίς αυτό όμως να πρέπει να θίγει εσένα σαν άνθρωπο! Το να μην τα πάμε εμείς καλά μεταξύ μας δεν κάνει εσένα κακό και εμένα καλή ή το αντίστροφο – απλώς μας κάνει διαφορετικούς. Δεν ταιριάζουμε όλοι με όλους και αυτή είναι και η μαγεία!

Τέλος, μπράβο σου που μίλησες στους γονείς σου. Προσπάθησε να μην παρεξηγήσεις την στάση τους – ίσως και αυτοί να μην ξέρουν πως να σε ξαλαφρώσουν και από την αγωνία τους να σου λένε πως δεν είναι τίποτα για να σε βοηθήσουν να το ξεπεράσεις. Ίσως και η φιλοσοφία τους να είναι τέτοια που να παίρνουν τα πράγματα λίγο πιο ανάλαφρα και να θέλουν να το περάσουν και σε σένα. Όπως και να έχει, αν νιώσεις πως το χρειάζεσαι πάλι στο μέλλον, μη διστάσεις να τους ξανα-μιλήσεις νομίζοντας πως δεν ενδιαφέρονται αρκετά.
Εάν, όμως, δεις πως δεν βελτιώνεται η κατάσταση και ότι χρειάζεσαι περαιτέρω καθοδήγηση, θα μπορούσες να μιλήσεις με τους γονείς σου για την περίπτωση να απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό. Αυτός/ή θα σε βοηθήσει να βρεις εναλλακτικές και να δουλέψεις εις βάθους το θέμα της αυτοπεποίθησης ώστε να χτίσεις διεκδικητικότητα και εκτίμηση προς τον εαυτό σου.