Σελίδες

Thessaloniki video tour

26/5/18

Έγινε η απώλεια συνήθεια μας




Γράφει η Τσαγκαράκη Ευφροσύνη, Φιλόλογος
Η απώλεια και το πένθος είναι αναπόσπαστα κομμάτια της ζωής μας. Αναπόφευκτα, όπου...
υπάρχει αρχή θα υπάρξει και τέλος. Αλλά και κάθε τέλος, ίσως, να προμηνύει μια καινούργια αρχή.

Σε κάθε περίπτωση απώλειας, όμως, υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής -το πως θα αντιδράσουμε μπροστά της. Αν θα μας καθηλώσει ή αν θα μας αναγεννήσει. Αν θα τη διαχειριστούμε ή αν θα την αφήσουμε να μας νικήσει. Και, τελικά, όλα εξαρτώνται από εμάς και από το βαθμό της συναισθηματικής μας ωριμότητας.

Συναισθηματική ωριμότητα υπάρχει όταν κάποιος είναι σε θέση να αναγνωρίσει ότι η ζωή δεν είναι τέλεια.
Πάντα θα υπάρχουν διακυμάνσεις.
Πάντα θα υπάρχουν αλλαγές είτε ευχάριστες είτε δυσάρεστες.
Ένας κύκλος θα κλείνει και ένας άλλος θα ανοίγει. Αναπόφευκτα. Και αύτο θα συνεχίζεται αέναα.
Ο συναισθηματικά ώριμος άνθρωπος, λοιπόν, γνωρίζει πότε πρέπει να πει αντίο.
Όσο σκληρό και να είναι αυτό.
Ξέρει πότε πρέπει να αφήνει κάτι πίσω και να κοιτάει μπροστά. Γιατί όσο κοιτάμε συνεχώς το παρελθόν, δυστυχώς, δεν μπορούμε να κλείσουμε κανένα κεφάλαιο και να θεραπευτούμε.

Επίσης, γνωρίζει πως να μετουσιώνει τον πόνο. Να χρησιμοποιεί την ευεργετική του πλευρά, ως μέσο θεραπείας και ωρίμανσης.
Εξωτερικεύει τα συναισθήματα του, χωρίς να ντρέπεται για αυτά και δεν παραπονιέται.

Αποδέχεται την κατάσταση, αν μπορεί την αλλάζει, αλλά γνωρίζει καλά πως τα παράπονα είναι μόνο σπατάλη ενέργειας.

Έχει συναισθηματικό έλεγχο και ειλικρίνεια.

Και τέλος, ο συναισθηματικά ώριμος άνθρωπος δεν κατηγορεί συνεχώς τον εαυτό του για λάθη του παρελθόντος. Δεν νοιώθει τύψεις. Ούτε υιοθετεί το ενοχικό πρότυπο συμπεριφοράς.

Και ας μην ξεχνάμε πως το τέλος -το κάθε τέλος- είναι η πιο κορυφαία στιγμή μιας κατάστασης και η αρχή μιας άλλης. Δεν υπάρχει λόγος να το φοβόμαστε, αλλά πρέπει να το κατανοούμε -να έχουμε επίγνωση του.

Μην προσπαθείς να νικήσεις το συναίσθημα, γιατί το μόνο που θα καταφέρεις είναι να σπαταλάς την ενέργεια σου άσκοπα.
Ζήσε μαζί του
μάθε από αυτό
αποδέξου το
και ελευθέρωσε το.
Μαζί με αυτό ελευθέρωσε και εσένα.

*για μια λευκή ψυχούλα που με συντρόφευσε στα πρώτα επτά και πιο σημαντικά χρόνια της "αναζήτησης